Pojedyncza rana postrzałowa na czole oznacza tylko jedno – morderstwo z premedytacją.

- Więc spotykacie się?
spojrzenie jego dziecięcych niebieskich oczu uspokajało rozwścieczone żony,
ruchem. Kapsel odskoczył. Nad szyjką pojawiła się chłodna mgiełka. Rainie wzięła głęboki
– Dał ci strzelbę, Rainie?
- Dolna szuflada - mruknął. - Chryste! Minęło tyle lat...! - A po chwili:
Quincy ofiarą? Mało prawdopodobne.
– Nie! – wrzasnął nagle Richard Mann.
deszczu było bezchmurne. Gwiazdy przypominały srebrne główki szpilek na czarnym atłasie.
wzgórza, aż zatrzymał się na kępie krzewów. Vander Zanden próbował cofnąć. Bez skutku.
ale nie zwróciłam na to uwagi. Faceci... Tylu ich miała.
zmieniają. O Boże, niczego nie zmieniają.
bocznego oszklonego wejścia. Potłuczone szyby poplamiła ciemna substancja,
ogrodzeń. Oby nadszedł taki czas, gdy nie będzie nas prześladować widok nastolatków
– Nie wierzę w te wszystkie brednie.

W każdym razie przez najbliższe tygodnie.
do twojego kompa?
- Wiem. - Zagryzła wargę, natychmiast się opanowując.
- Clare! - Novak złapał ją za nadgarstek. - Clare!
drzwi, usiłując coś dojrzeć. Pies zaskowyczał, więc cofnęła
przykuwało wzrok, zwłaszcza mężczyzn.
- Przypuszczam, a właściwie mam pewność, że Clare
czekał, póki
- Pani może, ale ja na pewno nie.
naprawdę niezwykły.
Uśmiech Allbeury'ego nie miał nic wspólnego z
- Zerknął w notatki. - Dotarliśmy do bibliotekarki i
pytań o alibi, pani inspektor.
koszmaru Lizzie wiedziała z porażającą pewnością,
przyrośnięta do ziemi.